Gopīnātha (in Odiya)
ଭାଗ-1
ଗୋପିନାଥ୍, ମମ ନିଵେଦନ ଶୁନୋ
ଵିଷଯୀ ଦୁର୍ଜନ, ସଦା କାମ-ରତ,
କିଛୁ ନାହି ମୋର ଗୁଣ
ଗୋପୀନାଥ୍, ଆମାର ଭରସା ତୁମି
ତୋମାର ଚରଣେ, ଲୋଇନୁ ଶରଣ,
ତୋମାର କିଂକୋର ଆମି
ଗୋପୀନାଥ୍, କେମୋନେ ଶୋଧିବେ ମୋରେ
ନା ଜାନି ଭକତି, କର୍ମେ ଜଡ-ମତି,
ପୋଡେଛି ସଂସାର-ଘୋରେ
ଗୋପୀନାଥ୍, ସକଲି ତୋମାର ମାଯା
ନାହି ମମ ବଲ, ଜ୍ଞାନ ସୁନିର୍ମଲ,
ସ୍ଵାଧୀନ ନହେ ଏ କାଯା
ଗୋପୀନାଥ୍, ନିଯତ ଚରଣେ ସ୍ଥାନ
ମାଗେ ଏ ପାମର, କାନ୍ଡିଯା କାନ୍ଡିଯା,
କୋରୋହେ କରୁଣା ଦାନ
ଗୋପୀନାଥ୍, ତୁମି ତୋ’ ସକଲି ପାରୋ
ଦୁର୍ଜନେ ତାରିତେ, ତୋମାର ଶକତି,
କେ ଆଛେ ପାପୀର ଆରୋ
ଗୋପୀନାଥ୍, ତୁମି କୃପା-ପାରାବାର
ଜୀଵେର କାରଣେ, ଆସିଯା ପ୍ରପଂଚେ
ଲୀଲା କୋଇଲେ ସୁବିସ୍ତାର
ଗୋପୀନାଥ୍, ଆମି କି ଦୋଷେ ଦୋଷୀ
ଅସୁର ସକଲ, ପାଇଲୋ ଚରଣ,
ଵିନୋଦ ଥାକିଲୋ ବୋସି’
ଭାଗ -2
ଗୋପୀନାଥ୍, ଘୁଚାଓ ସଂସାର-ଜ୍ଵାଲା
ଅଵିଦ୍ଯା-ଜାତନା, ଆରୋ ନାହି ସହେ,
ଜନମ-ମରଣ-ମାଲା
ଗୋପୀନାଥ୍, ଆମି ତୋ’କାମେର ଦାସ
ଵିଷଯ-ବାସନା, ଜାଗିଛେ ହୃଦୋଯେ,
ଫାଡିଛେ କରମ ଫାସ
ଗୋପୀନାଥ୍, କବେ ଵା ଜାଗିବୋ ଆମି
କାମ-ରୂପ ଅରି, ଦୂରେ ତେଯାଗିବୋ,
ହୃଦୋଯେ ସ୍ଫୁରିବେ ତୁମି
ଗୋପୀନାଥ୍ ଆମି ତୋ’ତୋମାର ଜନ
ତୋମାରେ, ଛାଡିଯା, ସଂସାର ଭଜିନୁ,
ଭୁଲିଯା ଆପନ-ଧନ
ଗୋପୀନାଥ୍, ତୁମି ତୋ’ସକଲି ଜାନୋ
ଆପନାର ଜନେ, ଦଣ୍ଡିଯା ଏଖନୋ
ଶ୍ରୀ-ଚରଣେ, ଦେହୋ ସ୍ଥାନୋ
ଗୋପୀନାଥ୍, ଏଇ କି, ଵିଚାର ତବ
ବିମୁଖ ଦେଖିଯା, ଛାଡୋ ନିଜ-ଜନେ,
ନ କୋରୋ’କରୁଣା-ଲବ
ଗୋପୀନାଥ୍, ଆମି ତୋ ମୂରଖ ଅତି
କିସେ ଭାଲୋ ହୋଯ, କଭୁ ନା ବୁଝିନୁ,
ତାଇ ହେନୋ ମମ ଗତି
ଗୋପୀନାଥ୍, ତୁମି ତୋ’ପଣ୍ଡିତ-ବର
ମୂଢେର ମଂଗଲ, ତୁମି ଅନ୍ଵେଷିବେ
ଏ ଦାସେ ନା ଭାଵୋ’ପର
ଭାଗ -3
ଗୋପୀନାଥ୍, ଆମାର ଉପାଯ ନାଇ
ତୁମି କୃପା କୋରି’, ଆମାରେ ଲୋଇଲେ,
ସଂସାରେ ଉଦ୍ଦାର ପାଇ
ଗୋପୀନାଥ୍, ପୋଡେଛି ମାଯାର ଫେରେ
ଧନ, ଦାର, ସୁତ, ଘିରେଛେ ଆମାରେ,
କାମେତେ ରେଖେଛେ ଜେରେ
ଗୋପୀନାଥ୍, ମନ ଜେ ପାଗଲ ମୋର
ନା ମାନେ ଶାସନ, ସଦା ଅଚେତନ,
ଵିଷଯେ ରୋ’ଯେଛେ ଘୋର
ଗୋପୀନାଥ୍, ହାର ଜେ ମେନେଛି ଆମି
ଅନେକ ଜନତ, ହୋଇଲୋ ବିଫଲ,
ଏଖନୋ ଭରସା ତୁମି
ଗୋପୀନାଥ୍, କେମୋନେ ହୋଇବେ ଗତି
ପ୍ରବଲ ଇଂଦ୍ରିଯ ବୋଶୀ-ଭୂତ ମନ,
ନା ଛାଡେ ଵିଷଯ-ରତି
ଗୋପୀନାଥ୍, ହୃଦୋଯେ ବୋସିଯା ମୋର
ମନକେ ଶମିଯା, ଲହୋ ନିଜ ପାନେ,
ଘୁଚିବେ ଵିପଦ ଘୋର
ଗୋପୀନାଥ୍, ଅନାଥ ଦେଖିଯା ମୋରେ
ତୁମି, ହୃଷିକେଶ, ହୃଷୀକ ଦମିଯା,
ତାରୋ’ହେ ସଂସୃତି-ଘୋରେ
ଗୋପୀନାଥ୍, ଗଲାଯ ଲେଗେଛେ ଫାସ
କୃପା-ଆସି ଧୋରି’, ବଂଧନ ଛେଦିଯା,
ଵିନୋଦେ କୋରୋହୋ ଦାସ
ଧ୍ବନି
- ଭାଗ -1 – ଶ୍ରୀ ଅମଲାତ୍ମ ଦାସ ଏବଂ ଭକ୍ତ ବୃନ୍ଦ- ଇସକନ ବେଙ୍ଗାଲୁରୁ